The woman slave “Kaniz”  کنیز
The Monster “Efrit"   عفریت

 

The Monster “Efrit"

The monster of Wandering shadows,
Where will you seek refuge?
As the sun
Is chasing you,
O Burglar of the burning deserts.
Your smiles
Did not fool me
Ever
Since your shadow revealed
Your hidden Dagger
Over stacks of thorns.
My nightlight jewel is pending in your neck.
I can easily see it
Through the gap in your chest.
You enchanted monster wanderer of the desert,
My caravan,
has departed,
Taking the road
Along with it.
And I
Why I am looking for a path,
And for Medinas
And for Bazars
Whereas,
There is no light in my way.
And my kitbag is empty.
There I am,
Neither a merchant
Nor a needy.
My chest
Is the void mass of the sun
That you stole by ruse.
O, Monster of the kingdoms’ of ashes.

 

 

 

عفریت

عفریت سایه های سرگردان
به کجا پناه خواهی برد
که خورشید
پیگیر توست
حرامی کویرهای تفته
لبخنده ات
نفریبدم
هرگز
که سایه ات آشکار است
خنجیر بر قفا
بر گسترهٔ
خارپشته ها
شبچراغم گردن آویز توست
من این را به عیان
از چاک گریبانت
می بینم
عفریت افسونگر سرگردان کویری
کاروان من
رفته است
و راه را
با خود برده است
من اما
راه را چه میجویم
ومدینه ها را
وبازار ها را
به هنگامی که
چراغی فرا راهم نیست
وانبانم تهی است
اینک من
نه بازرگانی هستم
ونه مسکینی
سینه ام
حجم تهی خورشیدی است
که تواش ربودی به ترفند
عفریته وادیهای خاکستر